3 juli 2024
Ook in België leven heel wat mensen in precaire omstandigheden. Daarom werkt Memisa, naast haar internationale partnerschappen, samen met Sant’Egidio België.
22 maart 2024
Drinkbaar water is essentieel voor ieders gezondheid, vooral die van kinderen. In de meeste zorginstellingen in de DR Congo is de beschikbaarheid van en de toegang tot water echter niet eenvoudig, noch voor de patiënten, noch voor het personeel. Memisa voert drie soorten projecten uit om de beschikbaarheid van water in gezondheidscentra te verbeteren.
Water is essentieel voor de gezondheid: zodat patiënten kunnen hydrateren en herstellen, om verbanden en lakens te wassen, om de vloer van de kraamafdeling en operatiekamer schoon te maken, etc.
Wereldwijd beschikken meer dan 1 op de 10 gezondheidscentra op het platteland nochtans niet over een watervoorzieningssysteem. Dit is meer bepaald ook het geval in de DR Congo, waar de meeste gezondheidscentra niet zijn aangesloten op een watervoorzieningsnetwerk.
Dit vormt een reëel gevaar voor patiënten. Want hoe kunnen zij herstellen van en vechten tegen ziektes als ze niet goed gehydrateerd blijven? Voor kinderen is het risico nog groter: door water van slechte kwaliteit te drinken, lopen ze het risico om diarree te krijgen en om ondervoed te raken.
Memisa heeft zich altijd ingezet om de toegang tot water te verbeteren in de gezondheidsinstellingen waar we actief zijn. Toegang tot drinkbaar water is namelijk van levensbelang, zeker wanneer je ziek bent. Ontdek de drie manieren waarop Memisa bijdraagt aan deze doelstelling.
Het is belangrijk dat ziekenhuizen het hele jaar door proper water ter beschikking hebben. Om 365 dagen per jaar toegang tot drinkbaar water te garanderen, boort Memisa waterputten op ziekenhuispercelen. Echter, het graven zelf is niet genoeg! We moeten een:
Watertoren en zonnepanelen in het ziekenhuis van Pawa
In Pawa, in de provincie Opper-Uele, moest er bijvoorbeel heel diep gegraven worden eens er water werd gevonden. Er werd een watertoren gebouwd, alsook een volledig watervoorzieningssysteem. Chirurgen kunnen nu hun handen wassen en de operatiekamer schoonmaken door gewoon een kraan open te draaien.
Samen met haar lokale partners herstelt Memisa drinkwaterbronnen in de buurt van gezondheidscentra. In het gebied Miti Murhesa in Zuid-Kivu hebben Memisa en haar partner Action d’Espoir in 2023 4 waterbronnen hersteld in de dorpen Mashengo, Karhandiko, Bidorho en Kabirehmbo. Voor de interventie van Memisa was er al water in deze gemeenschappen. Maar het water was vuil en niet drinkbaar. Het vee dronk rechtstreeks uit de bron en kinderen speelden in het water.
Door de waterbronnen te moderniseren, maken Memisa en Action d’Espoir het mogelijk dat de patiënten, het medisch personeel alsook de bevolking het hele jaar door toegang hebben tot schoon water. 1.000 gezinnen kunnen nu in alle veilgiheid water drinken, wat een grote stap vooruit is voor de gezondheid van deze mensen.
Ook al is het niet meteen drinkbaar, regenwater wordt toch gewaardeerd in het gezondheidscentrum. Het kan gebruikt worden om de vloer, lakens en kleren te wassen. Gekookt en gefilterd kan het ook gebruikt worden om eten te koken. Memisa rust gezondheidscentra uit met goten en reservoirs om het water op te vangen dat tijdens het regenseizoen uit de lucht valt.
Het gezondheidscentrum van Idambi, in de provincie Opper-Uele
Wanneer er geen drinkbaar water beschikbaar is, kunnen regentanks worden gebruikt om bepaalde hoeveelheden water ter plekke op te slaan, zonder dat je kilometers hoeft te reizen naar de dichtstbijzijnde bron.
4 maart 2024
Het gezondheidscentrum van Pay Kongila in de provincie Kwilu heeft zijn deuren geopend! Het centrum werd door Memisa en haar lokale partners gebouwd. Elke maand worden hier nu bijna 700 patiënten verzorgd.
In mei 2023 organiseerde Memisa haar jaarlijkse solidaire fotoshoot. De opbrengsten van de inschrijvingen en de verkoop van de foto’s gingen rechtstreeks naar de constructie van het nieuwe gezondheidscentrum in Pay Kongila.
In november 2023 organiseerde Memisa haar eerste solidaire tentoonstelling. De verkoop van de kunstwerken droeg ook bij aan de bouw van het medisch centrum en de uitrusting ervan.
In totaal hebben we met dit project bijna 50.000 euro ingezameld.
« Hier in Pay hadden we problemen met het opvangen van patiënten en zwangere vrouwen wegens het gebrek aan infrastructuur. Nu we een groot gebouw hebben, zijn de lokale bevolking en de verpleegkundigen erg blij.»
Marie, verpleegster in het centrum van Pay
Pay Kongila is een grote landelijke regio in de DR Congo, met 184.000 inwoners. En toch heeft Pay maar één gezondheidscentrum en één ziekenhuis.
Voor heel wat patiënten is de weg naar het gezondheidscentrum al een uitdaging op zich. Zelfs wanneer het medisch centrum op minder dan 5 kilometer van thuis ligt, zijn de wegen in zeer slechte staat en zelfs onbegaanbaar, waardoor de reis extreem lang en ingewikkeld is.
Zwangere vrouwen die in het gezondheidscentrum willen bevallen, moeten uren te voet afleggen.
Ze lopen het risico om niet tijdig bij het centrum aan te komen en langs de kant van de weg te bevallen. Helaas geven veel vrouwen er de voorkeur aan om thuis te bevallen, zonder ondersteuning van een zorgverlener. Dit kan heel gevaarlijk zijn voor hun gezondheid en die van hun baby.
Om de gezondheidszorg toegankelijker te maken, is het essentieel dat medische centra binnen een redelijke afstand van alle dorpen in de regio liggen. Daarom wilden de Belgische ngo Memisa en haar partners een nieuw medisch centrum bouwen dat zich zo dicht mogelijk bij de bevolking bevindt. Een groter centrum, gebouwd met bakstenen en voorzien van elektriciteit en drinkwater.
Bekijk hieronder foto’s van het nieuwe gezondheidscentrum:
29 januari 2024
Een ziekenhuis, een gezondheidscentrum, een medisch labo,… Zorginstellingen produceren gevaarlijk afval. Dit afval verwerken, brengt heel wat risico’s met zich mee voor de gezondheid van het gezondheidspersoneel, de patiënten en de bevolking die in de buurt van deze medische instellingen wonen. In dit artikel ontdek je welke maatregelen Memisa heeft genomen om hen van deze risico’s te beschermen.
Met het meeste medische afval moet voorzichtig worden omgesprongen. Gebruikte naalden en besmet verband vormen een groot risico op de overdracht van ernstige ziekten, zoals hepatitis B en C, of HIV. Ander afval is dan weer schadelijk voor het milieu, zoals flessen met chemicaliën uit een labo, gebruikte batterijen, vervallen geneesmiddelen, TL-lampen, etc.
Heel wat medische productiemiddelen worden gevaarlijk bij het weggooien ervan. Wanneer ze in slechte omstandigheden worden verbrand, zonder speciale voorzorgsmaatregelen worden vervoerd of verkeerd worden opgeslagen, kunnen ze schadelijke dampen verspreiden en irritatie en snij-of brandwonden veroorzaken.
De verwerking van medisch afval houdt dus risico’s in voor de volksgezondheid en het milieu, en daarom is er nood aan specifieke infrastructuur, kennis en preventieve maatregelen. In de DR Congo heeft de overheid normen opgesteld voor het beheer van ziekenhuisafval. Het is echter moeilijk om aan deze vereisten te voldoen, voornamelijk door een gebrek aan middelen en infrastructuur.
De aanleg van afvalverwerkingszones helpt om gezondheids-en milieurisico’s te verminderen. Afvalzones zijn voornamelijk uitgerust met:
Een gerenoveerde afvalzone beschermt de gemeenschap tegen de vele gevaren die gelinkt zijn aan medisch afval.
Verbrandingsovens verwijderen droog afval (zoals spuiten, messen, wattenstaafjes, maskers, etc.) door deze bij zeer hoge temperaturen te verbranden. Ze zijn gebouwd van vuurvaste bakstenen.
Na elke geboorte worden de placenta’s in de speciale stortplaats gelegd, waar ze op natuurlijke wijze vergaan. De put die gemaakt is uit glas wordt gebruikt om scherpe voorwerpen zoals vaccinflacons veilig in te graven.
De afvalzones zijn omheind en de toegang is verboden voor wie onbevoegd is. Dit houdt de bevolking weg van het gevaar en de risico’s. Want afvalverwerking is enkel voorbehouden aan opgeleid personeel.
Afvalzones op zich zijn echter niet voldoende om medisch afval goed te kunnen beheren. De aanwezigheid van opgeleid personeel is cruciaal om het juiste gebruik en onderhoud van deze infrastructuur te garanderen. Vorig jaar namen zorgverleners in Kwilu deel aan een opleiding over het correcte beheer van medisch afval. Tijdens de workshops werden zorgverleners opgeleid in infectiepreventie en –bestrijding. Daarnaast leerden ze hoe je het afval correct moet sorteren, verbranden en ingraven. De zorgverleners leerden ook hoe ze de verbrandingsoven, placentaputten en glasputten moeten gebruiken en hoe ze vuilbakken moeten ontsmetten.
Sinds 2023 ondersteunt Memisa de aanleg van afvalzones in de gezondheidszones Kingandu en Pay Kongila in de provincie Kwilu. Ook in het noorden van het land deed Memisa hetzelfde in de gezondheidszones Budjala, Bominenge en Bokonzi. We leggen ook afvalzones aan in andere landen, zoals in Guinee in 2022, steeds in overeenstemming met de geldende normen in elke staat.
|
Afvalbeheer is een niet te onderschatten interventiedomein. Als ngo ondersteunen we het beheer van medisch afval in de DRC. Onze steun zorgt voor een betere hygiëne, alsook een betere algemene gezondheid van de lokale bevolking.
|
22 januari 2024
Ghislaine is bevallen in het gezondheidscentrum van Itara in Zuid-Kivu (DR Congo). Gebouwd uit houten planken lijkt dit centrum meer op een hut dan op een kraamkliniek. De koude, de vochtigheid en de insecten banen zich een weg door de houten planken. Ghislaine voelt er zich niet veilig met haar baby.
Elk jaar bouwt en renoveert Memisa gezondheidscentra op het platteland van de DR Congo, waaronder die van Itara en Balaw.
Wanneer zieke mensen en zwangere vrouwen in de DR Congo verzorging nodig hebben, gaan ze in eerste instantie naar het dichtstbijzijnde gezondheidscentrum.
Daar worden de mensen verzorgd door verpleegkundigen die specifek zijn opgeleid om te helpen bij ongecompliceerde bevallingen, om vaccinaties toe te dienen aan kinderen of om patiënten op te vangen bij consultaties. Zo staat het gezondheidscentrum in voor het allereerste contact tussen de bevolking en het officiële gezondheidssysteem. Het gezondheidscentrum is ook de plek waar vrouwen naartoe gaan voor prenatale consultaties, alsook om hun zwangerschap te laten opvolgen.
De overheid legt op dat er 1 gezondheidscentrum per 10.000 inwoners moet zijn. Deze doelstelling wordt echter nog niet gehaald.
De gezondheidscentra in de DR Congo verkeren lang niet altijd in een goede staat. Sommige centra werden gebouwd met cementblokken of bakstenen. Sommige bestaan zelfs uitsluitend uit leem en houten planken, populair bij termieten…
Een bouwvallig gezondheidscentrum in verval vormt een ernstig risico voor de veiligheid van patiënten. Waterlekken, instortingen, etc. De (slechte) staat van het gebouw kan een reële bedreiging vormen voor het leven van patiënten en medisch personeel.
Het gezondheidscentrum van Digi, vóór de renovatie
In Balaw, in de provincie Zuid-Ubangi, dreigde het gezondheidscentrum ieder moment in te storten. Wegens een gebrek aan alternatieven, bleven patiënten zich naar dit centrum begeven om zich te laten verzorgen. Ondanks de omstandigheden, deed de medische staf haar best om hen in de best mogelijke omstandigheden op te vangen.
 |
“Een van mijn kinderen werd geboren in het gezondheidscentrum van Balaw vóór de renovatie. Op de dag van de geboorte regende het pijpenstelen… ik zag het gebouw zelfs heen en weer bewegen door de wind! Ik had op dat moment weeën en ik had pijn… maar ik was vooral ook bang. Je moest echt wel dapper zijn om hier te komen bevallen. Er waren heel wat vrouwen die twijfelden om hier een kind op de wereld te zetten. Sommigen gaven de voorkeur aan een gezondheidscentrum dat op 17 kilometer van hier ligt, waar men dan te voet of met de fiets moest zien te geraken. We zijn echt enorm opgelucht met het nieuwe gebouw!” Mama Anto, Balaw |
Behandeld worden in een zorginstelling in slechte staat betekent ook dat er risico’s zijn om ziekenhuisinfecties op te lopen. Want hoe kan je ervoor zorgen dat er voldoende hygiëne is in het gezondheidscentrum als de vloer van de kraamafdeling bestaat uit klei? Of wanneer het water uit het dak binnen lekt? Het risico op infecties bij patiënten en het personeel is zeer reëel.
Een bijkomende vaststelling is dat de bevolking het vertrouwen verliest in het zorgsysteem, wanneer een gezondheidscentrum in verval raakt. Patiënten zijn bijgevolg terughoudender om naar het gezondheidscentrum te gaan. In het beste geval reizen ze af naar een ander medisch centrum verder weg. Maar in sommige gevallen wenden de patiënten zich toch ‘charlatans’, wiens advies vaak een gevaar vormt voor hun gezondheid.
Het gezondheidscentrum van Itara (Zuid-Kivu) vóór de renovatie
Iedere patiënt die voor een behandeling naar een gezondheidscentrum gaat, zou het volgende ter beschikking moeten hebben:
Het gezondheidscentrum van Itara (Zuid-Kivu), herbouwd
Memisa renoveert gezondheidscentra die in een slechte staat verkeren. We installeren ook zonnepanelen en dakgoten die regenwater kunnen opvangen. In het algemeen proberen we ook de gezondheidscentra aangenamer te maken voor de vrouwen die er komen bevallen (zie ons artikel: https://memisa.be/gender-en-gezondheid/). Vervolgens voorzien we het centrum met voldoende bedden, zodat alle patiënten kunnen worden opgevangen. We leveren ook basismateriaal zoals stethoscopen, weegschalen, spuiten en gynaecologische apparatuur.
Sinds de start van het programma heeft Memisa ongeveer tien gezondheidscentra in Afrika gerehabiliteerd!
Wil je zelf ook een bijdrage leveren? Ondersteun ons in de vorm van een gift en draag je steentje bij om nieuwe gezondheidscentra te bouwen.
20 november 2023
Anticonceptie, gezinsplanning, bevallingen,… Vrouwen hebben specifieke noden op vlak van gezondheidszorg, vooral op het niveau van reproductieve gezondheid en tijdens de zwangerschap. Om aan deze specifieke behoeften te voldoen, moeten zorginstellingen beschikken over aangepaste ruimtes en diensten. Daarom sensibiliseert Memisa haar partners over het belang van de integratie van een genderdimensie in de vormgeving en de structuur van gezondheidsfaciliteiten.
Vaak is het zo dat gezondheidscentra gebouwd worden op een manier waarbij er geen rekening wordt gehouden met de specifieke noden van patiënten, vooral op vlak van privacy. Vrouwen die zich bijvoorbeeld met spoed naar de verloskamer begeven, moeten eerst langs de veelal overvolle wachtkamer passeren, wat stress en ongemak kan veroorzaken. Ze hebben amper privacy, aangezien de twee kamers dicht van elkaar gelegen zijn, soms zonder deur om ze te scheiden.
Na de bevalling moeten de moeders zich een weg banen langs alle andere patiënten om naar de kraamkliniek te gaan. Daarbaast zijn douches niet gemakkelijk toegankelijk en bevinden die zich buiten het gebouw. Er zijn ook geen aparte toiletten voor vrouwen.
Ghislaine, een vrouw van 31 die in het voormalige gezondheidscentrum Itara is bevallen, vertelt ons haar verhaal:
 |
« Ik heb veel last gehad van de kou hier, net als mijn baby… om nog maar te zwijgen over het ontbreken van enige vorm van privacy. Wat ik als vrouw vooral verontrustend vond, was het feit dat patiënten die in nabij gelegen kamers lagen, zicht hadden op me tijdens mijn bevalling. Ik was echt niet op m’n gemak! » |
Het is belangrijk om de vormgeving en de organisatie van gezondheidscentra te herzien en om de genderdimensie erin op te nemen. In het kader van de bouw van het gezondheidscentrum in Itara werkten Memisa en haar partner Action d’Espoir samen met een architect om de architectuur te optimaliseren en om vertrouwelijke zorgruimtes te voorzien die de privacy van elk individu respecteren.
Dit omvat een ruimere wachtkamer, een aparte ingang voor vrouwen die op het punt staan te bevallen, een verloskamer die direct verbonden is met de postpartumkamer en aangepaste toiletten die dichterbij liggen.
Voormalige plattegrond van het gezondheidscentrum Itara en de kraamafdeling..
Bijgewerkte plan van het gezondheidscentrum Itara en de kraamafdeling.
Het is soms moeilijk om alle gewenste aanpassingen in de gezondheidscentra door te voeren, maar het integreren van de genderdimensie in de architectuur en het ontwerp van gezondheidsinfrastructuren is een voortdurend proces. Het is essentieel om iedereen, ongeacht geslacht, een goede gezondheidszorg te garanderen. Memisa is vastberaden om hier verder naar te streven en gelijke toegang tot gezondheidszorg te bevorderen.
Het nieuwe gezondheidscentrum in Itara
GENDERGELIJKHEIDMemisa besteedt bijzondere aandacht aan de genderdimensie in de patiëntenzorg. Gendergelijkheid is namelijk een van de transversale missies van onze organisatie. Dit rechtvaardigheidsconcept houdt rekening met de verschillende belangen en gezondheidsbehoeften van mensen van een verschillend geslacht. Het bevestigt dat middelen gedifferentieerd moeten worden toegewezen om ongelijkheden weg te werken. Het integreren van genderkwesties in het ontwerp van gezondheidscentra helpt de kwaliteit van de zorg te verbeteren. Meer comfort helpt dus om het vertrouwen in de ontvangen zorg te vergroten. Dit helpt de levenskwaliteit van patiënten te verbeteren en symptomen van chronische pijn, depressie en posttraumatische stressstoornis te verminderen.
|
12 juli 2023
Wanneer je een gezondheidscentrum in Katako betreedt na zonsondergang, ontmoet je verpleegkundigen, aan de bedden van hun patiënten, die aan het werk zijn met behulp van zaklampen en olielampen. “Wanneer een zwangere vrouw arriveert in het midden van de nacht vanwege een bloeding, gebruiken wij ouderwetse lampen die werken op palmolie en natuurlijk vervaardigd katoen. Het is echt verre van ideaal,” vertelt Lambert Otaka Lahota, hoofdverpleegkundige in het gezondheidscentrum van Mende.
De meest duurzame oplossing om de ziekenhuizen van elektriciteit te voorzien, is door er zonnepanelen te installeren. Memisa is een groot project begonnen om de gezondheidscentra van elektriciteit te voorzien. Uiteindelijk zou het 83000 patiënten betreffen die hier profijt van hebben.
Het Ziekenhuis van Katako Kombe functioneert al sinds 2016 op zonne-energie. Echter, sinds 2022 werken de zonnebatterijen niet meer en daardoor kan er ’s nachts geen stroom meer gebruikt worden. Tijdens de noodgevallen in de nacht, waarbij elektrische apparaten nodig zijn (röntgenmachine, echograaf, etc.), moeten de medewerkers zich wenden tot een oude generator. Niet alleen is deze erg vervuilend, maar ook erg duur voor het ziekenhuis. Momenteel is de prijs van brandstof omgerekend hoger dan 2,76 euro per liter. Telkens als de brandstof opraakt, komt het voor dat patiënten niet meer behandeld kunnen worden.
Er zijn dus nieuwe zonnebatterijen nodig om het ziekenhuis doorlopend van elektriciteit te voorzien.
“Vorig jaar hebben we 19 keizersneden gehad, voornamelijk ’s nachts. Bij bevallingen per keizersnede, hebben wij licht en zuurstof nodig voor de moeder en de baby. Helaas werken de zonnebatterijen niet meer, wat de omstandigheden voor de ontvangst en de zorg voor onze patiënten erg moeilijk maakt.” Aldus Pius Omole Wonga, chirurg aan het ziekenhuis van Katako Kombe.
Naast de aankoop van zonnepanelen en zonnebatterijen, heeft Memisa het doel om de gezondheidscentra te voorzien van fietsen. Elke maand dienen de verpleegkundigen van de gezondheidscentra zich te begeven naar het Centrale Bureau van de gezondheidszone om de maandelijkse gegevens van hun gezondheidscentrum te delen (o.a. het aantal prenatale consultaties, bevallingen, overlijdens en de vastgestelde oorzaken daarvan), alsook het aanvullen van hun medicijn- en vaccinvoorraad. Momenteel zijn er veel instellingen zonder fietsen tot hun beschikking, of fietsen in slechte staat. Het personeel is daarom genoodzaakt om het traject te voet af te leggen en daardoor voor een langere periode afwezig te zijn.
Ook voor de gezondheidsposten komen de fietsen erg van pas. Het personeel van deze gezondheidsposten brengt namelijk regelmatig huisbezoeken aan de chronisch zieken en verzorgt sensibiliseringscampagnes in de dorpen.
| In november 2022 is Memisa een grote inzameling gestart om dit project te financieren.
Wij hebben begin 2023 de fietsen, zonnepanelen en zonnebatterijen aangekocht. In juli 2023 zijn de materialen gearriveerd in Kinshasa, waar ze wachten op transport richting Katako Kombe. In december 2023 ontving de BDOM in Tshumbe de batterijen nadat ze een lange weg hadden afgelegd, waarna ze werden gemonteerd in het ziekenhuis van Katako Kombe. In januari 2024 werd elektriciteit beschikbaar in de gezondheidscentra, zoals die in Kiete bijvoorbeeld. *Wij werken deze informatie regelmatig bij naargelang de voortgang van het project. |
| Ontdek HIER onze andere projecten met betrekking tot elektriciteitsvoorziening in zorgsinstellingen |
16 januari 2023
Dankzij de financiële steun van de Europese Unie vormt Memisa een consortium met Enabel, Louvain Coopération en Artsen Zonder Vakantie. Samen ontwikkelen wij het programma « Twiteho Amagara ». Een sanitair luik van het EU-programma ter ondersteuning van de weerbaarheid en de veerkracht van de bevolking in Burundi.
Naast het verbeteren van de toegankelijkheid van de gezondheidszorg in het algemeen, ligt onze focus op de sexuele en reproductieve gezondheidszorg én de integratie van de mentale gezondheidzorg in de lokale gezondheidscentra en de districtziekenhuizen. Al deze acties passen in het kader van de uitrol van de nationale strategie voor de gezondheidszorg.
In drie jaar na de start van dit project werden er verschillende activiteiten uitgerold die ten goede kwamen aan de capaciteitsversterking van het gezondheidssysteem.
99 artsen, 575 verplegers en verpleegsters (in ziekenhuizen en gezondheidscentra) en 850 gezondheidswerkers hebben een opleiding via Twiteho Amagara gevolgd. « Mentale gezondheid was een onbestaande branche in ons ziekenhuis. Elke case werd automatisch doorgestuurd naar andere zorgcentra. Dankzij deze vorming zijn wij nu opgeleid om mensen met mentale pathologieën te behandelen. » Dr Gloria Biranduzaya, arts in het ziekenhuis van Buhiga.
De opleidingen in districtchirurgie moeten artsen, die geen chirurgische opleiding hebben genoten, toelaten de noodzakelijke technieken toe te passen om het leven van de patiënt te redden, de pijn te verlichten, complicaties te vermijden of hem/haar te stabiliseren in afwachting van een transfert. 4 districtziekenhuizen werden gevormd door het consortium : Muyinga, Giteranyi, Bubanza en Buhiga. 12 zorgverleners werden opgeleid: drie per ziekenhuis. De vier betrokken ziekenhuizen werden ook beter uitgerust en gerenoveerd.
In Burundi is sexuele en reproductieve gezondheid een taboeonderwerp. ‘In de Burundese traditie is de moeder grotendeels verantwoordelijk voor de seksuele opvoeding van het meisje en de vader is verantwoordelijk voor die van de zoon. Het is niet altijd gemakkelijk om dit onderwerp aan te snijden, er zijn nog steeds taboes’ Joséphine Nayaho
Het gezondheidscentrum ‘Amis des jeunes’ is een klassiek centrum met aangepaste zorgen voor jongeren en adolescenten. Het centrum zet in op het onthaal en de kwaliteit van zijn diensten, mét respect voor de rechten van de jongeren
29 augustus 2022
Memisa en haar partners steunen grootse werken in 4 gezondheidszones. Als gevolg van die werken hebben 2 gezondheidscentra toegang tot drinkwater en beschikken 14 gezondheidscentra over een rioleringssysteem.
25 mei 2022
De afgelopen vijf jaar ondersteunde Memisa samen met haar partner Artsen Zonder Vakantie het ziekenhuis van Bembéréké in Benin. Het is het enige referentieziekenhuis voor de 1,5 miljoen potentiële patiënten in de regio.
“Vroeger was er slechts 1 ruimte beschikbaar met 3 bedden om spoedgevallen op te vangen. Eigenlijk werd er geen onderscheid gemaakt, noodgevallen werden gewoon naast andere patiënten opgevangen”, vertelt Aoudi Ibouraima, directeur van het ziekenhuis tijdens een bezoek aan België. “Bij een ongeval moesten patiënten soms tot de volgende dag wachten om behandeld te worden.” Daar kwam dankzij de steun van Memisa en haar donateurs verandering in. Memisa bouwde een nieuw gebouw speciaal voor spoedgevallen, dat opende in 2018. Artsen Zonder Vakantie rustte dit gebouw uit met aangepast medisch materiaal.
“Niet enkel het gebouw zelf werd opgetrokken”, legt Ibouraima uit. “Ook de toegang werd verbreed, toegankelijker en aantrekkelijker gemaakt. Vroeger kon een taxi of een ambulance onmogelijk stoppen vlak voor het ziekenhuis en moest de patiënt op een brancard nog tal van meters versleept worden vooraleer hij behandeld kon worden. Nu kan een voertuig tot vlak voor ingang rijden.”
Ibouraima is duidelijk trots op zijn ziekenhuis en de nieuwe spoeddienst. Er bestaat geen twijfel over, dit is voor hem de belangrijkste verwezenlijking van de afgelopen 5 jaar. “Hoewel Memisa het ziekenhuis op veel andere vlakken ondersteunde – opleidingen, solidariteitsfonds, … – heeft vooral de spoeddienst de reputatie van het ziekenhuis verbeterd. Vandaag willen mensen hier behandeld worden. De boodschap dat je hier goed ontvangen en verzorgd wordt, verspreidde zich snel en we zagen het aantal patiënten toenemen.”
Ook tijdens de coronapandemie bewees het nieuwe gebouw ten volle zijn nut. “Ik kan me niet voorstellen hoe we COVID-19 zonder hadden moeten aanpakken. Nu hadden we de ruimte om het parcours van patiënten aan te passen zodat we bij aankomst onderscheid konden maken tussen patiënten met COVID-19-klachten en de anderen. Zo konden we voorkomen dat patiënten elkaar onderling besmetten.”
Tot slot wil Ibouraima nog het volgende delen: “het fijne aan de samenwerking met Memisa was de vrijheid en flexibiliteit. Er werd geluisterd naar onze prioriteiten en Memisa was bereid om op een constructieve manier mee te stappen in ons verhaal.”
Steun dit jaar de bouw van een medisch centrum in Pay Kongila in de DR Congo
Ik doe een gift