In het oosten van Congo verslechtert de veiligheidssituatie aanzienlijk. Onder meer in de provincie Ituri wordt de bevolking onophoudelijk geconfronteerd met gewelddaden. Dit maakt het voor Memisa en haar partners erg moeilijk om in deze context kwaliteitsvolle gezondheidszorg te blijven voorzien.

“Onze medewerkers ter plaatse en die van onze partner BDOM kunnen geen terreinbezoeken meer uitvoeren omwille van de onveiligheid”, vertelt Anna Salvati, projectverantwoordelijke voor de provincie Ituri bij Memisa. “Ook een heleboel gezondheidscentra zijn onderbemand. Enkel lokaal gezondheidspersoneel is nog ter plaatse, maar verpleegkundigen en ander (medisch) personeel afkomstig van omliggende gebieden in DR Congo zijn de regio ontvlucht.”

Noodtoestand

Begin mei riep de Congolese president Félix Tshisekedi de noodtoestand uit in Ituri en Noord Kivu. Tshisekedi wil met deze ‘radicale maatregel’ het geweld in het oosten van zijn land aanpakken. Tientallen gewapende groeperingen zijn er actief. In de provincie Ituri zijn er intussen 1.654.212 interne ontheemden blijkt uit cijfers die radio Okapi eerder deze maand verspreidde. Ze (over)leven in vluchtelingenkampen of worden opgevangen in gastfamilies.

Ondervoeding

Het Bureau van de Verenigde Naties voor de Coördinatie van Humanitaire Aangelegenheden (United Nations OCHA) in Bunia meldt dat de afgelopen weken minstens acht gezondheidszones gelijktijdig zijn aangevallen door gewapende groepen. Ongeveer veertig mensen werden gedood en er vielen tientallen gewonden. Vele huizen werden platgebrand en akkers vernield. Bovendien kunnen veel bewoners niet meer naar hun velden of ze zijn bang om terug te keren. “We krijgen dan ook steeds meer meldingen van ondervoeding in de regio”, bevestigt Anna Salvati. “Kinderen zijn het grootste slachtoffer.”

Komt er ooit een einde aan?

“De regering heeft militairen ingezet op verschillende verkeersassen tussen Djugu, Irumu en Beni”, laat zuster Jean Cécicle Nyamungu Atimnedi  (dokter en medisch coördinator van onze partner BDOM) vanuit Ituri weten. “We merken dat het de laatste dagen iets rustiger is en hopen dat hun aanwezigheid de vrede zal laten terugkeren. We wensen ten volle dat deze militairen erin slagen om de gewapende troepen uit te roeien. Rust: dat verlangt eenieder van ons. ”